προϊόν

ΑΓΚΥΡΕΣ ΡΑΜΜΑΤΩΝ

Ένας από τους πιο συνηθισμένους τραυματισμούς μεταξύ των αθλητών είναι η μερική ή πλήρης αποκόλληση συνδέσμων, τενόντων και/ή άλλων μαλακών ιστών από τα σχετικά οστά τους. Αυτοί οι τραυματισμοί συμβαίνουν ως αποτέλεσμα υπερβολικών πιέσεων που ασκούνται σε αυτούς τους μαλακούς ιστούς. Σε σοβαρές περιπτώσεις αποκόλλησης αυτών των μαλακών ιστών, μπορεί να απαιτηθεί χειρουργική επέμβαση για την επαναπροσάρτηση αυτών των μαλακών ιστών στα σχετικά οστά τους. Υπάρχουν επί του παρόντος πολυάριθμες συσκευές στερέωσης για τη στερέωση αυτών των μαλακών ιστών στα οστά.

Παραδείγματα περιλαμβάνουν συνδετήρες, βίδες, άγκυρες ραμμάτων και κόλλες.

Η στερέωση της άγκυρας με ράμματα είναι μια από τις σημαντικότερες καινοτομίες στις αρθροσκοπικές επεμβάσεις. Η αρχική άγκυρα ραφής αναφέρθηκε ότι αναπτύχθηκε πριν από τρεις δεκαετίες. Υπάρχει αναφορά για άγκυρες ραφών κατασκευασμένες από λινάρι, κάνναβη και τρίχες από τον Sushruta, τον αρχαίο Ινδό Πλαστικό Χειρουργό (AD c380-c450). Έκτοτε, οι άγκυρες ραφών έχουν υποστεί ποικίλες τροποποιήσεις όσον αφορά το σχεδιασμό, το χρησιμοποιούμενο υλικό, το μέγεθος κ.λπ. Οι άγκυρες ραφών χρησιμοποιούνται πλέον όλο και περισσότερο στη χειρουργική αποκατάσταση πλήρους πάχους ρήξεων του στροφικού πετάλου καθώς βοηθούν στην αποτελεσματική στερέωση των μαλακών ιστών στο οστό . Τα πιθανά οφέλη περιλαμβάνουν μειωμένη βλάβη των οστών.

Το ένα άκρο του ράμματος δένεται στον μαλακό ιστό και το άλλο άκρο στη συσκευή που αγκυρώνει το ράμμα στο οστό.

Οι άγκυρες ραφών αποτελούνται από:

1. Το Anchor – κωνικές δομές με κοχλία, που εισάγεται στο οστό και αποτελείται από μέταλλο ή βιοδιασπώμενο υλικό.

2. Ο κρίκος – Αυτός είναι ένας βρόχος στην άγκυρα που συνδέει την άγκυρα με το ράμμα.

3. Το ράμμα – Αυτό είναι ένα βιοαποικοδομήσιμο ή μη απορροφήσιμο υλικό που συνδέεται με την άγκυρα μέσω της οπής της άγκυρας.

Οι άγκυρες ραφών διατίθενται σε διάφορα σχέδια, μεγέθη, διαμορφώσεις και υλικά που χρησιμοποιούνται. Δύο κύριοι τύποι αγκυρίων ραφής είναι:

1. Βιοαπορροφήσιμα ράμματα

Γενικά χρησιμοποιείται σε πολλούς από τους εσωτερικούς ιστούς του σώματος. Αυτά τα ράμματα διασπώνται στον ιστό σε δέκα ημέρες έως τέσσερις εβδομάδες. Χρησιμοποιούνται σε περιπτώσεις όπου το τραύμα επουλώνεται γρήγορα και επομένως δεν απαιτείται ξένο υλικό να μείνει μέσα στο σώμα. Οι απορροφήσιμες άγκυρες ραφών είναι οι προτιμώμενες συσκευές στερέωσης καθώς έχουν τις λιγότερες πιθανότητες να προκαλέσουν μετεγχειρητικές επιπλοκές.

Οι βιοαποικοδομήσιμες άγκυρες ραμμάτων χρησιμοποιούνται τώρα όλο και περισσότερο για διάφορες διαδικασίες στην αθλητική ιατρική.

2. Μη απορροφήσιμα ράμματα

Είναι λίγες οι περιπτώσεις που τα μη απορροφήσιμα ράμματα είναι πιο κατάλληλα. Αυτού του είδους τα ράμματα δεν μεταβολίζονται από το σώμα. Σε περιπτώσεις όπως η καρδιά και τα αιμοφόρα αγγεία που χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να επουλωθούν, η χρήση μη απορροφήσιμων ραμμάτων είναι κατάλληλη. Ωστόσο, στις χειρουργικές επεμβάσεις ώμου, τις περισσότερες φορές προτιμώνται οι απορροφήσιμες άγκυρες ραφών, καθώς οι μη απορροφήσιμες έχουν την πιθανότητα να προκαλέσουν αποτέλεσμα ξύστρας καρύδας σε περίπτωση απομάκρυνσης του εμφυτεύματος που μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές αρθριτικές αλλαγές λόγω της επίδρασης απόξεσης στο το κόκαλο. Οι μεταλλικές, πλαστικές αγκυρώσεις ραφών είναι αυτού του τύπου.

Οι άγκυρες ραμμάτων έχουν γίνει ένα ανεκτίμητο εργαλείο για τους ορθοπεδικούς χειρουργούς.