Νέα

Καθημερινά εργαζόμαστε και δουλεύουμε. Θα νιώθουμε κουρασμένοι και μερικές φορές θα νιώθουμε σύγχυση για τη ζωή. Έτσι, εδώ συγκεντρώσαμε μερικά όμορφα άρθρα από το Διαδίκτυο για να τα μοιραστούμε μαζί σας.

Άρθρο 1. Αδράξτε την ημέρα και ζήστε στο παρόν

Είστε κάποιος που λέει πολύ τις παρακάτω φράσεις; «Σε ένα λεπτό», «Θα το κάνω αργότερα» ή «Θα το κάνω αύριο».

Εάν είστε, αφαιρέστε τα αμέσως από το λεξιλόγιό σας και αδράξτε την ημέρα! Γιατί; Επειδή ποτέ δεν ξέρουμε πόσος χρόνος μας απομένει — και είναι σημαντικό να χρησιμοποιούμε κάθε κομμάτι του!

Τα παιδιά σας είναι μόνο μωρά και μικρά για μια στιγμή! Βγάλε φωτογραφίες! Κάντε βίντεο! Μπείτε στο έδαφος και παίξτε μαζί τους! Αποφύγετε να πείτε «Όχι», «Μόλις τελειώσω» ή οποιεσδήποτε άλλες καθυστερήσεις.

Γίνε καλός φίλος! Κάντε επισκέψεις! Κάνε κλήσεις! Στείλτε κάρτες! Προσφέρετε βοήθεια! Και φροντίστε να ενημερώσετε τους φίλους σας πόσο σημαίνουν για εσάς!

Γίνε ο καλύτερος γιος ή κόρη που μπορείς! Ακριβώς όπως με τους φίλους σας — επικοινωνήστε όποτε είναι δυνατόν! Ενημερώστε τους γονείς σας πόσο τους αγαπάτε!

Γίνετε ένας υπέροχος ιδιοκτήτης κατοικίδιου! Φροντίστε να τους δίνετε πολλή προσοχή και να τους δείχνετε πολλή αγάπη!

Και τελευταίο, αλλά όχι λιγότερο σημαντικό — αφήστε την αρνητικότητα! Μην σπαταλάτε ούτε ένα δευτερόλεπτο σε συναισθήματα μίσους ή αρνητικά! Αφήστε τα όλα να πάνε και ζήστε τη στιγμή - όχι για το παρελθόν! Φρόντισε να ζεις κάθε δευτερόλεπτο σαν να είναι το τελευταίο σου!

Άρθρο 2. Ηλιοβασίλεμα

Είχαμε ένα αξιοσημείωτο ηλιοβασίλεμα μια μέρα τον περασμένο Νοέμβριο.

Περπατούσα σε ένα λιβάδι, την πηγή ενός μικρού ρυακιού, όταν ο ήλιος, λίγο πριν δύσει, μετά από μια κρύα γκρίζα μέρα, έφτασε σε ένα καθαρό στρώμα στον ορίζοντα. Το πιο απαλό και φωτεινό φως του ήλιου έπεφτε στο ξερό γρασίδι, στα κλαδιά των δέντρων στον απέναντι ορίζοντα και στα φύλλα των θάμνων βελανιδιών στην πλαγιά, ενώ οι σκιές μας απλώνονταν πολύ πάνω από το λιβάδι προς τα ανατολικά, σαν να ήμασταν μόνο μύτες στα δοκάρια του. Ήταν ένα τόσο όμορφο θέαμα που δεν μπορούσαμε να το φανταστούμε ούτε μια στιγμή πριν, και ο αέρας ήταν τόσο ζεστός και γαλήνιος που τίποτα δεν χρειαζόταν για να γίνει ένας παράδεισος από αυτό το λιβάδι.

Ο ήλιος έδυε σ' εκείνο το απόστρατο λιβάδι, όπου δεν φαινόταν κανένα σπίτι, με όλη τη δόξα και τη λαμπρότητα που έδινε στις πόλεις, όπως δεν είχε ξαναδύσει. Υπήρχε μόνο ένα μοναχικό βάλτο γεράκι που είχε τα φτερά του επιχρυσωμένα από το χρυσό φως. Ένας ερημίτης κοίταξε από την καμπίνα του και ένα μικρό ρυάκι με μαύρες φλέβες ελίσσονταν στο έλος. Καθώς περπατούσαμε σε αυτό το αγνό και λαμπρό φως που χρύσωνε το μαραμένο γρασίδι και τα φύλλα, σκέφτηκα ότι δεν είχα λουστεί ποτέ σε μια τόσο χρυσή πλημμύρα, και ποτέ ξανά.

Λοιπόν φίλοι μου, απολαύστε κάθε μέρα!