اخبار

پنجمین روز از پنجمین ماه قمری

جشن قایق اژدها که به آن فستیوال دوانوو نیز می گویند، طبق تقویم چینی در پنجمین روز از پنجمین ماه جشن گرفته می شود. برای هزاران سال، این جشنواره با خوردن زونگ زی (برنج چسبناک پیچیده شده برای تشکیل یک هرم با استفاده از برگ های بامبو یا نی) و مسابقه قایق های اژدها مشخص شده است.

این جشنواره بیشتر به خاطر مسابقات قایق اژدها، به ویژه در استان های جنوبی که رودخانه ها و دریاچه های زیادی وجود دارد، شناخته شده است. این رگاتا به یاد مرگ کو یوان، وزیر صادقی است که گفته می شود با غرق شدن خود در رودخانه خودکشی کرده است.

کو وزیر ایالت چو بود که در استان‌های هونان و هوبی امروزی، در دوره کشورهای متخاصم (475-221 قبل از میلاد) واقع شده بود. او درستکار، وفادار بود و به خاطر نصایح حکیمانه اش که صلح و رفاه را برای دولت به ارمغان آورد بسیار مورد احترام بود. با این حال، هنگامی که یک شاهزاده ناصادق و فاسد، قو را رسوا کرد، رسوا شد و از سمت خود برکنار شد. کو که متوجه شد کشور اکنون در دست مقامات شرور و فاسد است، سنگ بزرگی را برداشت و در روز پنجم ماه پنجم به رودخانه میلو پرید. ماهیگیران نزدیک برای نجات او هجوم آوردند اما حتی نتوانستند جسد او را بازیابی کنند. پس از آن، ایالت افول کرد و در نهایت توسط ایالت کین فتح شد.

مردم چو که برای مرگ کو عزادار بودند، هر سال در روز پنجم ماه پنجم، برنج را به رودخانه می انداختند تا روح او را تغذیه کند. اما یک سال روح قو ظاهر شد و به عزاداران گفت که خزنده بزرگی در رودخانه برنج را دزدیده است. سپس روح به آنها توصیه کرد که برنج را در ابریشم بپیچند و قبل از انداختن آن به رودخانه، آن را با پنج نخ رنگارنگ ببندند.

در طول جشنواره Duanwu، یک پودینگ برنج چسبناک به نام زونگ زی خورده می شود تا نمادی از برنجی که به کوو ارائه می شود. موادی مانند لوبیا، دانه های نیلوفر آبی، شاه بلوط، چربی گوشت خوک و زرده طلایی تخم مرغ اردک نمکی اغلب به برنج چسبناک اضافه می شود. سپس پودینگ را با برگ‌های بامبو می‌پیچند و با نوعی رافیا می‌بندند و ساعت‌ها در آب نمک می‌جوشانند.

مسابقات قایق اژدها نماد تلاش های زیادی برای نجات و بازیابی جسد کو است. یک قایق اژدها معمولی از 50 تا 100 فوت طول دارد و پرتوی آن حدود 5.5 فوت است و دو پارو در کنار هم می‌نشینند.

یک سر اژدها چوبی در کمان و یک دم اژدها در قسمت عقب وصل شده است. یک بنر برافراشته بر روی یک تیرک نیز در قسمت عقب بسته شده است و بدنه آن با فلس‌های قرمز، سبز و آبی با لبه‌های طلایی تزئین شده است. در مرکز قایق یک زیارتگاه سایبانی قرار دارد که پشت آن طبل‌زنان، گونگ‌زنان و سنج‌نوازان می‌نشینند تا سرعت را برای پاروها تنظیم کنند. همچنین مردانی در کمان قرار دارند تا ترقه بزنند، برنج را در آب بیندازند و وانمود کنند که به دنبال Qu هستند. همه سر و صدا و مجلل فضایی از شادی و هیجان را برای شرکت کنندگان و تماشاگران ایجاد می کند. این مسابقات بین قبایل، روستاها و سازمان های مختلف برگزار می شود و به برندگان مدال، بنر، کوزه شراب و غذای جشن اهدا می شود.