ប្រឈមមុខនឹងការផ្លាស់ប្ដូរឥតឈប់ឈរនៃ COVID-19 មធ្យោបាយដោះស្រាយបែបបុរាណគឺមិនសូវមានប្រសិទ្ធភាពទេ។
សាស្ត្រាចារ្យ Huang Bo និងក្រុម Qin Chuan នៃ CAMS (Chinese Academy of Sciences Medical Sciences) បានរកឃើញថា alveolar macrophages គោលដៅគឺជាយុទ្ធសាស្ត្រដ៏មានប្រសិទ្ធភាពសម្រាប់ការគ្រប់គ្រងដំបូងនៃការឆ្លង COVID-19 ហើយបានរកឃើញថ្នាំដែលប្រើជាទូទៅចំនួនពីរនៅក្នុងគំរូកណ្តុរ COVID-19។ លទ្ធផលស្រាវជ្រាវដែលពាក់ព័ន្ធត្រូវបានបោះពុម្ពលើអ៊ីនធឺណិតនៅក្នុងទិនានុប្បវត្តិសិក្សាអន្តរជាតិ ការបញ្ជូនសញ្ញា និងការព្យាបាលតាមគោលដៅ។
"ការសិក្សានេះមិនត្រឹមតែផ្តល់នូវការព្យាបាលប្រកបដោយសុវត្ថិភាព និងមានប្រសិទ្ធភាពសម្រាប់ COVID-19 ប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែវាក៏ជាការព្យាយាមយ៉ាងម៉ឺងម៉ាត់ក្នុងការ 'ប្រើថ្នាំចាស់សម្រាប់ការប្រើប្រាស់ថ្មី' ដោយផ្តល់នូវវិធីថ្មីនៃការគិតដើម្បីជ្រើសរើសថ្នាំសម្រាប់ COVID-19 ។ លោក Huang Bo បានសង្កត់ធ្ងន់នៅក្នុងបទសម្ភាសមួយជាមួយនឹងអ្នកយកព័ត៌មានវិទ្យាសាស្រ្តនិងបច្ចេកវិទ្យាប្រចាំថ្ងៃនៅថ្ងៃទី 7 ខែមេសា។
ដូចជាប៉េងប៉ោងមួយ alveoli គឺជាអង្គភាពរចនាសម្ព័ន្ធមូលដ្ឋាននៃសួត។ ផ្ទៃខាងក្នុងនៃ alveoli ត្រូវបានគេហៅថាស្រទាប់ surfactant pulmonary ដែលត្រូវបានផ្សំឡើងដោយស្រទាប់ស្តើងនៃជាតិខ្លាញ់ និងប្រូតេអ៊ីន ដើម្បីរក្សា alveoli ឱ្យស្ថិតក្នុងស្ថានភាពពង្រីក។ ក្នុងពេលជាមួយគ្នានេះ ភ្នាស lipid នេះអាចញែកខាងក្រៅចេញពីខាងក្នុងនៃរាងកាយ។ ម៉ូលេគុលថ្នាំក្នុងឈាម រួមទាំងអង្គបដិប្រាណ មិនអាចឆ្លងកាត់ស្រទាប់សកម្មនៃផ្ទៃ alveolar បានទេ។
ទោះបីជាស្រទាប់ surfactant alveolar ញែកខាងក្រៅចេញពីខាងក្នុងនៃរាងកាយក៏ដោយ ប្រព័ន្ធភាពស៊ាំរបស់យើងមានក្រុម phagocytes ឯកទេសដែលហៅថា macrophages ។ macrophages ទាំងនេះជ្រាបចូលទៅក្នុងស្រទាប់ surfactant alveolar ហើយអាច phagocytize ភាគល្អិត និង microorganisms ដែលមាននៅក្នុងខ្យល់ស្រូបចូល ដើម្បីរក្សាភាពស្អាតនៃ alveoli ។
"ហេតុដូច្នេះហើយ នៅពេលដែល COVID-19 ចូលទៅក្នុង alveoli នោះ alveolar macrophages រុំភាគល្អិតមេរោគនៅលើភ្នាសកោសិកាផ្ទៃរបស់ពួកគេ ហើយលេបវាចូលទៅក្នុង cytoplasm ដែលរុំព័ទ្ធ vesicles នៃមេរោគ ដែលត្រូវបានគេហៅថា endosomes"។ លោក Huang Bo បាននិយាយថា "endosomes អាចបញ្ជូនភាគល្អិតមេរោគទៅកាន់ lysosomes ដែលជាស្ថានីយ៍ចោលកាកសំណល់នៅក្នុង cytoplasm ដើម្បីបំបែកមេរោគទៅជាអាស៊ីតអាមីណូ និង nucleotides សម្រាប់ការប្រើប្រាស់ឡើងវិញនូវកោសិកា"។
ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ COVID-19 អាចប្រើស្ថានភាពជាក់លាក់នៃ macrophages alveolar ដើម្បីគេចចេញពី endosomes ហើយប្រើ macrophages ដើម្បីចម្លងដោយខ្លួនឯង។
"តាមគ្លីនិក ប៊ីស្ផូស្ហ្វូន ដូចជា អាលែនដ្រូនណេត (AlN) ត្រូវបានប្រើក្នុងការព្យាបាលជម្ងឺពុកឆ្អឹងដោយកំណត់គោលដៅម៉ាក្រូហ្វាច។ ថ្នាំ glucocorticoid ជា dexamethasone (DEX) គឺជាថ្នាំប្រឆាំងនឹងការរលាកដែលប្រើជាទូទៅ។ លោក Huang Bo បាននិយាយថា យើងបានរកឃើញថា DEX និង AlN អាចរារាំងការរត់គេចខ្លួននៃមេរោគពី endocytosomes ដោយកំណត់គោលដៅនៃការបញ្ចេញ CTSL និងតម្លៃ pH នៃ endosomes រៀងៗខ្លួន។
ដោយសារការគ្រប់គ្រងជាប្រព័ន្ធពិបាកផលិតដោយសារតែការស្ទះនៃស្រទាប់សកម្មលើផ្ទៃនៃ alveoli លោក Huang Bo បាននិយាយថា ប្រសិទ្ធភាពនៃការព្យាបាលដោយផ្សំបែបនេះត្រូវបានសម្រេចតាមរយៈការបាញ់ច្រមុះដោយផ្នែក។ ក្នុងពេលជាមួយគ្នានេះ ការរួមផ្សំនេះក៏អាចដើរតួរជាអ័រម៉ូនប្រឆាំងនឹងការរលាកផងដែរ។ ការព្យាបាលដោយថ្នាំបាញ់នេះគឺសាមញ្ញ សុវត្ថិភាព មានតំលៃថោក និងងាយស្រួលក្នុងការផ្សព្វផ្សាយ។ វាជាយុទ្ធសាស្ត្រថ្មីសម្រាប់ការគ្រប់គ្រងការឆ្លងមេរោគ COVID-19 ឲ្យបានទាន់ពេលវេលា។
ពេលវេលាផ្សាយ៖ មេសា-១៥-២០២២