Aktualności

Codziennie pracujemy i pracujemy. Będziemy czuć się zmęczeni i czasami będziemy mieć zamęt w życiu. Dlatego wybraliśmy kilka pięknych artykułów z Internetu, którymi się z wami podzielimy.

Artykuł 1. Chwytaj dzień i żyj teraźniejszością

Czy jesteś osobą, która często wypowiada poniższe wyrażenia? „Za chwilę”, „Zrobię to później” lub „Zrobię to jutro”.

Jeśli tak, natychmiast usuń je ze swojego słownika i korzystaj z dnia! Dlaczego? Ponieważ nigdy nie wiemy, ile czasu nam pozostało — i ważne jest, abyśmy wykorzystali każdy jego kawałek!

Twoje dzieci są tylko niemowlętami i małymi dziećmi przez jedną chwilę! Rób zdjęcia! Twórz filmy! Połóż się na ziemi i baw się z nimi! Unikaj mówienia „Nie”, „Jak tylko skończę” lub jakichkolwiek innych opóźnień.

Bądź dobrym przyjacielem! Odwiedzaj! Dzwoń! Wyślij kartki! Zaoferuj pomoc! I pamiętaj, aby dać znać swoim przyjaciołom, jak wiele dla Ciebie znaczą!

Bądź najlepszym synem lub córką, jak potrafisz! Podobnie jak w przypadku znajomych — kontaktuj się z nimi, kiedy tylko jest to możliwe! Niech Twoi rodzice wiedzą, jak bardzo ich kochasz!

Bądź wspaniałym właścicielem zwierzaka! Upewnij się, że poświęcasz im dużo uwagi i okazujesz im dużo miłości!

I na koniec – pozbądź się negatywności! Nie marnuj ani sekundy na nienawistne lub negatywne uczucia! Pozwól temu wszystkiemu odejść i żyj chwilą, a nie przeszłością! Pamiętaj, aby żyć każdą sekundą tak, jakby była twoją ostatnią!

Artykuł 2. Zachód słońca

Pewnego listopadowego dnia mieliśmy niezwykły zachód słońca.

Spacerowałem po łące, u źródła małego strumyka, gdy słońce tuż przed zachodem, po zimnym, szarym dniu, osiągnęło przejrzystą warstwę na horyzoncie. Najmiększe i najjaśniejsze wieczorne światło słoneczne padało na suchą trawę, na gałęzie drzew na przeciwległym horyzoncie i na liście krzewów dębowych na zboczu wzgórza, podczas gdy nasze cienie rozciągały się długo nad łąką w kierunku wschodnim, jakbyśmy byli tylko drobinki w jego belkach. Był to tak piękny widok, że ani chwili wcześniej nie mogliśmy sobie tego wyobrazić, a powietrze było tak ciepłe i spokojne, że nie trzeba było nic, aby uczynić z tej łąki raj.

Słońce zachodziło na tę odosobnioną łąkę, gdzie nie było widać żadnego domu, z całą chwałą i splendorem, jakim obdarzyło miasta, jak nigdy dotąd. Był tylko samotny jastrząb błotny, którego skrzydła złociły złote światło. Pustelnik wyjrzał ze swojej chaty i przez bagna wił się mały, porośnięty czarnymi żyłkami strumyk. Kiedy szliśmy w tym czystym i jaskrawym świetle, złociącym zwiędłą trawę i liście, pomyślałem, że nigdy nie byłem skąpany w tak złotej powodzi i nigdy więcej tego nie zrobię.

Zatem, moi przyjaciele, cieszcie się każdym dniem!