ข่าว

เทศกาลฤดูใบไม้ผลิเป็นเทศกาลที่สำคัญที่สุดสำหรับชาวจีน และเป็นช่วงที่สมาชิกในครอบครัวทุกคนมารวมตัวกัน เช่นเดียวกับคริสต์มาสในโลกตะวันตก ทุกคนที่อาศัยอยู่ห่างไกลจากบ้านจะเดินทางกลับกลายเป็นช่วงที่ระบบการคมนาคมพลุกพล่านที่สุดซึ่งห่างจากเทศกาลฤดูใบไม้ผลิประมาณครึ่งเดือน สนามบิน สถานีรถไฟ และสถานีขนส่งทางไกลเต็มไปด้วยผู้ที่เดินทางกลับบ้าน

เทศกาลฤดูใบไม้ผลิตรงกับวันที่ 1 ของเดือน 1 ตามจันทรคติ ซึ่งมักจะช้ากว่าปฏิทินเกรกอเรียนหนึ่งเดือน มีต้นกำเนิดในสมัยราชวงศ์ซาง (ประมาณ 1,600 ปีก่อนคริสตกาล - ราว 1,100 ปีก่อนคริสตกาล) จากการที่ผู้คนถวายเครื่องบูชาต่อเทพเจ้าและบรรพบุรุษในช่วงปลายปีเก่าและเป็นการเริ่มต้นปีใหม่

ประเพณีหลายอย่างมาพร้อมกับเทศกาลฤดูใบไม้ผลิ ทุกวันนี้ก็ยังติดตามอยู่บ้าง

แต่คนอื่นๆ กลับอ่อนแอลง

ผู้คนให้ความสำคัญอย่างยิ่งกับเทศกาลฤดูใบไม้ผลิ ตอนนั้นทั้งครอบครัว

สมาชิกร่วมรับประทานอาหารเย็นด้วยกัน มื้ออาหารที่หรูหรากว่าปกติ ไม่สามารถยกเว้นอาหารต่างๆ เช่น ไก่ ปลา และเต้าหู้ได้ เนื่องจากในภาษาจีนการออกเสียงของคำเหล่านี้ตามลำดับคือ "จี่" "หยู" และ "โต่วฝู" หมายถึงความมงคล ความอุดมสมบูรณ์ และความร่ำรวย

หลังอาหารเย็นทั้งครอบครัวจะนั่งคุยกันและดูทีวีด้วยกัน ใน
ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา งานปาร์ตี้เทศกาลฤดูใบไม้ผลิที่ออกอากาศทางสถานีโทรทัศน์กลางของจีน (CCTV) ถือเป็นความบันเทิงที่จำเป็นสำหรับชาวจีนทั้งในและต่างประเทศ
ตื่นมาปีใหม่ใครๆ ก็แต่งตัวกัน ก่อนอื่นพวกเขาทักทายกันถึง
พ่อแม่ของพวกเขา จากนั้นเด็กแต่ละคนจะได้รับเงินเป็นของขวัญปีใหม่ห่อด้วยกระดาษสีแดง ผู้คนทางตอนเหนือของจีนจะรับประทานเจียวจื่อหรือเกี๊ยวเป็นอาหารเช้า เนื่องจากพวกเขาคิดว่า "เจียวจื่อ" ในภาษาฟังดูหมายถึง "การอำลาผู้เฒ่าและต้อนรับสิ่งใหม่" นอกจากนี้รูปร่างของเกี๊ยวยังเหมือนแท่งทองคำจากจีนโบราณอีกด้วย ผู้คนจึงกินและขอเงินและสมบัติ

การจุดพลุดอกไม้ไฟครั้งหนึ่งเคยเป็นประเพณีปกติที่สุดในเทศกาลฤดูใบไม้ผลิ
ผู้คนคิดว่าเสียงกระเพื่อมสามารถช่วยขับไล่วิญญาณชั่วร้ายออกไปได้ อย่างไรก็ตาม กิจกรรมดังกล่าวถูกห้ามทั้งหมดหรือบางส่วนในเมืองใหญ่ เมื่อรัฐบาลคำนึงถึงปัจจัยด้านความปลอดภัย เสียง และมลภาวะ เพื่อทดแทน บางคนซื้อเทปที่มีเสียงประทัดมาฟัง บางคนก็ทุบลูกโป่งเล็กๆ เพื่อให้มีเสียงด้วย ในขณะที่บางคนซื้องานหัตถกรรมจากประทัดมาแขวนในห้องนั่งเล่น
บรรยากาศที่มีชีวิตชีวาไม่เพียงแต่เติมเต็มทุกครัวเรือนเท่านั้น แต่ยังแผ่ซ่านไปทั่วท้องถนนอีกด้วย
และเลน กิจกรรมต่างๆ เช่น เชิดสิงโต เต้นรำโคมมังกร เทศกาลโคมไฟ และงานวัดจะจัดขึ้นเป็นเวลาหลายวัน เทศกาลฤดูใบไม้ผลิจะสิ้นสุดลงเมื่อเทศกาลโคมไฟสิ้นสุดลง